อยู่มาวันหนึ่ง เพียงเพราะนายกฯ จะลงไปในแถบพื้นที่อันเป็น “บ้าน” ของพวกเขาเพียงแค่ 2 วัน ซึ่งยังไม่แน่ว่าอาจจะไม่ได้เฉียดกรายใกล้ถิ่นที่อยู่ของพวกเขาแม้แต่น้อย แต่กลับกลายเป็นว่า พวกเขาถูกจัดเข้าสารบบการเป็น “ภัยคุกคาม” ของทางการไปแล้ว

หากผู้รับผิดชอบภารกิจด้านการรักษาความปลอดภัยของนายกฯ กล้าตีตราประชาชนง่ายๆ แบบนี้ มีทัศนะแบ่งแยก กีดกัน และเห็นประชาชนเป็นคนอื่นเฉกเช่นนี้ นายกฯ ก็ต้องรู้จักที่จะเลือกใช้งานและเลือกใช้ข้อมูล ให้สมกับที่เป็นผู้บริหารประเทศด้วย

สำหรับในเอกสารระบุชัด ๆ คือ 3 กลุ่ม โดยมีชื่อ 5 คน ประกอบด้วย

1.กลุ่มคนรักษ์น้ำ 16 ตำบล (แกนนำ 1 คน) เมื่อวันที่ 3 มีนาคม 66 ได้เข้ายื่นหนังสือถึงนายกรัฐมนตรีสมัยนั้น ที่ได้เดินทางมาตรวจราชการ พื้นที่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ยื่นเรื่องการปล่อยน้ำเสียของฟาร์มสุกร ที่ วัดท่ามะขาม ต.คุ้งพยอม แต่ทางการยังไม่ได้ดำเนินการแก้ไข หรือแก้ไขแล้ว ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ

2.กลุ่มคัดค้านการสร้างอ่างเก็บน้ำหรือเขื่อนที่บ้านหนองตาดั้ง (แกนนำ 2 คน) โดยเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 66 ประชานชนในพื้นที่กว่า 100 คน ได้รวมตัวหารือการแก้ปัญหาจากการได้รับผลกระทบการสร้างอ่างเก็บน้ำกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องที่ศาลา ประจำหมู่บ้านบ้านพุระกำ ม. 6 ต.ตะนาวศรี อ.สวนผึ้ง

3.กลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบจากโรงงานรีไซเคิ้ล (แกนนำ 2 คน) คือกลุ่มบุคคลที่เรียกร้องแก้ไขปัญหากำจัดสารเคมีและ เรียกร้องการเยียวยาจากโรงงาน หลังมีคำสั่งศาลถึงที่สุดแล้วให้ชดใช้ความเสียหายที่เกิดขึ้น แต่การบังคับใช้กฎหมายของหน่วยงานกับล่าช้า และไม่เป็นที่น่าพอใจของประชาชน