 หลวงพ่ออู่สำเภอทอง (หลวงปู่แดง)เป็นพระพุทธรูปที่แกะสลักขึ้นจากศิลาแลง (ศิลาแดง) หน้าตักกว้าง 59 นิ้ว สูง 69 นิ้ว ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าผู้ใดสร้าง สันนิษฐานกันตามพุทธลักษณะว่า เป็นพระพุทธรูปโบราณ แต่เดิมชาวบ้านเรียกท่านว่า “ หลวงปู่แดง ” ตามพุทธลักษณะของท่าน และอีกประการหนึ่งเล่าสืบต่อกันมาว่า ในสมัยที่พม่ายกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยานั้น พวกพม่าได้กวาดต้อนผู้คนและทรัพย์สินเงินทอง แม้กระทั่งพระพุทธรูปต่างๆ พม่าก็นำไปเผาไฟ เพื่อหลอมเอาทองคำที่หุ้มองค์พระนำกลับไปพม่า ที่นำไปไม่ได้ก็ทุบทำลายเสียหายเป็นอันมาก มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งเห็นการกระทำของพม่า จึงได้อัญเชิญพระพุทธรูปที่สลักด้วยศิลาแลง (ศิลาแดง) หลายองค์รวมถึงหลวงปู่แดง ลงเรือสำเภาใหญ่หนีมาถึงเมืองราชบุรี โดยประดิษฐานที่วัดโคกหลวง
ต่อมาวัดโคกหลวง เป็นวัดร้าง ไม่มีพระภิกษุอยู่จำพรรษา พระธรรมวิรัตสุนทร (หลวงพ่อเชย) เจ้าอาวาสวัดโชติทายการาม เจ้าคณะอำเภอดำเนินสะดวก และพระธรรมธรถนอม อตฺตนาโถ เจ้าอาวาสวัดเนกขัมมาราม พร้อมด้วยคณะกรรมการวัดเนกขัมมาราม ได้ทำพิธีอัญเชิญองค์หลวงพ่ออู่สำเภาทอง (หลวงปู่แดง) มาประดิษฐานที่วิหารหน้าวัดเนกขัมมาราม จนเมื่อวันที่ 15 เมษายน 2536 ได้สร้างวิหารหลังใหม่ ที่เห็นในปัจจุบัน
สมเด็จพระพุฒาจารย์โต ประดิษฐานอยู๋ใกล้กับวิหารหลวงปู่แดง สร้างขึ้นมาประมาณปี พ.ศ.2553 สูงประมาณ 3 - 5 เมตร หน้าตักประมาณ 2 - 3 เมตร |
