วัดใหญ่โพหัก ตั้งอยู่ที่ต.โพหัก อ.บางแพ จ.ราชบุรี มีประวัติเกี่ยวข้องกับตำนาน พญากง พญาพาน กล่าวว่า พญาพานได้ยกทัพเพื่อไปรบกับพญากงผู้เป็นบิดา ผ่านมาบริเวณบ้านโพหักนี้ เห็นว่ามีทำเลที่เหมาะสม จึงได้หยุดพักไพร่พล โดยเหล่าไพร่พลทีมาในกองทัพ ได้เอาศาสตราวุธที่นำมาด้วยไปพิงไว้ที่ต้นโพธิ์ใหญ่ ทำให้ต้นโพธิ์หักลงเป็นอาเพศ บอกเหตุว่า พญาพานจะกระทำบิตุฆาต ฆ่าบิดาของตนเอง จึงเป็นชื่อของตำบลโพหัก

อีกเรื่องเล่าว่าในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย พม่าได้ยกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยา ได้มาหยุดพักไพร่พลที่ตำบลนี้ ทหารพม่าได้เอาปืนใหญ่ที่ได้นำมาด้วย ไปวางพิงไว้ ที่ต้นโพธิ์ ทำให้ต้นโพธิ์หักลง

อีกเรื่องเล่าว่า เมื่อกรุงศรีอยุธยาแตกได้อพยพหนีภัยสงคราม มีการใช้เกวียนยกทรัยพ์สมบัติต่าง ๆ หนีการปล้นสะดมของทหารพม่ามาถึงที่แห่งนี้ และไม่สามารถเดินทางต่อไปได้ จึงได้นำทรัพย์สมบัติต่าง ๆ ที่ขนเอามามากองไว้และแขวนไว้ที่ต้นโพธิ์ ทำให้ต้นโพธิ์หักลง จึงเรียกบริเวณนี้ว่า บ้านโพหักและมีการสร้างวัดขึ้น เพื่อเป็นศูนย์กลางของชุมชน จากข้อมูลกรมการศาสนา แจ้งว่า วัดตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ.2277 โดยสันนิษฐานว่าเป็นสำนักสงฆ์ ก่อน และชาวบ้านเรียกว่า โพธิ์ใหญ่หัก ก่อนที่จะเป็น วัดใหญ่โพหัก ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ.2493

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในวัด

+ วิหารธรรมสาทิส พระครูธรรมสาทิส (หลวงพ่อแม้น อดีตเจ้าอาวาสวัดใหญ่โพหัก ใช้ยาสมุนไพรแผนโบราณ รักษาโรคภัย อิทธิฤทธิ์และวิชาอาคมที่คุ้มภัยชาวชุมชนมาโดยตลอด ประชาชนจึงได้ร่วมแรง ร่วมใจ ก่อสร้างวิหาร โดยไม่ปรากฎว่า สร้างขึ้นมาเมื่อใด และได้นำรูปปั้นเหมือนของหลวงพ่อแม้นมาประดิษฐาน ไว้ร่วมกับอดีตเจ้าอาวาส อีก 2 ท่าน คือพระครูรัตนธรรมากร (หลวงพ่อไสว) และพระสมุห์สุบิน สุปันโน เพื่อเป็นที่สักการะบูชา

โบราณสถานต่าง ๆ ประกอบด้วย

+ วิหารอุด เป็นอาคารก่ออิฐปูน ขนาดเล็ก เป็นศิลปะสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย วิหารนี้เป็นหลักฐานยืนยันความเก่าแก่ของชุมชนและวัด

+ พระอุโบสถเก่า เป็นอาคารก่ออิฐปูน ปั้นลมประดับด้วยเครื่องถ้วยชามเคลือบและเครื่องปั้นดินเผา ศิลปะจีนแบบพระราชนิยม สร้างในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น เล่ากันว่าสร้างมาตั้งแต่ครั้งหลวงพ่อทองดีหรือเจ้าประคุณในโกษฐ ปกครองวัด

+ มณฑปรอยพระพุทธบาท เป็นอาคาก่ออิฐปูน ปัจจุบันเห็นเฉพาะฐาน เดิมทีเป็นที่ประดิษฐานรอยพระพุทธบาท

+ เจดีย์เหลี่ยม เป็นเจดีย์อิฐปูนแบบโบราณ ฐานกว้างด้านละ 3.5 เมตร สูง 12 เมตร ตอนบนของยอดยอมุมไม้สิบสองและมีปลีปล้องไฉนอยู่บนสุด สันนิษฐานว่าเป็นเจดีย์ไวบรรจุอัฐิของอดีตเจ้าอาวาสหรือพระเถระ